بررسی مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی در بیمارستان های ناجا

مقدمه: یکی از گلوگاه های عمده هزینهبری نظام سلامت؛ تجهیزات پزشکی بوده و بیش از 30% هزینه های هر تخت بیمارستان در سال سهم تجهیزات است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف این مقاله بررسی وضعیت مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی برای تصمیم گیری و سیاست گذاری مسئولین است. مواد و روش ها: پژوهش از نوع مشاهده ای- مقطعی است. محیط پژوهش بیمارستان های ناجا، با تعداد نمونه 190 نفر که به روش سرشماری انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خودساخته، مصاحبه، مشاهده اسناد و مدارک استفاده شد و روایی و پایایی آنها توسط آزمون های اعتبار محتوا و باز آزمایی تاًیید گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون) و توسط نرم افزارهای excel و spss صورت گرفت. یافته ها: یافته ها در زمینه‎ی ابعاد مدیریت نگهداشت نشان می دهد که بین میانگین امتیازات داده شده به ابعاد مدیریت در بیمارستان ها اختلاف معنی داری وجود دارد و بیمارستان 1 (ایران) بالاترین میانگین امتیاز و بیمارستان 7 (ولی عصر) کمترین میانگین امتیاز را دارا بود و میانگین امتیاز بقیه بیمارستان ها در بین این دو بیمارستان قرار داشت. همچنین بعد هدایت و هماهنگی با میانگین 3/28 بالاترین امتیاز و برنامه ریزی با میانگین 2/84 کمترین امتیاز را دارا است. میانگین امتیازات داده شده در مردها بیشتر از زن ها بود. وضعیت تأهل، تحصیلات، نوع مدرک تحصیلی و نوع استخدام تأثیری بر امتیازدهی نداشت. بین سن و سنوات خدمتی با امتیازدهی به ابعاد مدیریت همبستگی وجود نداشت. در آخر اینکه 68/6 درصد موافق چارت سازمانی فعلی مدیریت نگهداشت و 31/4 درصد مخالف چارت فعلی بودند. نتیجه گیری: بیمارستان های ناجا در ابعاد مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی در وضعیت مناسبی قرار دارند، بااین وجود بایستی در جهت ارتقاء این وضعیت تلاش بیشتری صورت گیرد و ضمن توجه مستمر به امر آموزش، در راستای بهبود ابعاد مدیریت نگهداشت و همچنین چارت سازمانی آن گام برداشته شود.